1 Yıl önce yazdığım bir notu eşimin saklayıp bugün benimle paylaşması üzerine tamam dedim işte beklediğim işaret bu artık açmalıyım bu siteyi. Tam 1 yıl önce Ankara anlaşması reddini aldıktan hemen sonra kendime yeni yıl hedefleri belirlemiş ve bunları kâğıda dökmüşüm. Bunlardan biri mutlaka gitmeyi başarabilmekmiş ve şimdi Londra’ya taşınmak için son hazırlıkları tamamlıyoruz. Birkaç gün sonra uçağımız var. Bizim için tam bir buçuk yıllık bir serüvenin mutlu sonu.
Devamında bir takım okuma hedefleri ve kariyer hedeflerinden sonra bir de nota artık bloğunu aç diye bir madde koymuşum ve tam 1 yıl geçmesine rağmen isim bulma ve domain alımı dışında hiçbir şey yapmamışım. Aslında yıl içerisinde günlük hedeflerime bile blog ile ilgili hedefler koydum ama asla gerçekleşmediler, hep erteledim, vazgeçtim, başka bir işim onun önüne geçti ya da korktum asla yazamam, güzel yazamayacağım, herkes benimle alay edecek, kimseye okutamam gibi beni aşağı çeken bir milyon düşünce. Sonra bir gün hadi dedim bu sefer yapacağım oturdum temayı seçtim ki aslında çok kolay bir işti bu da ama olsun adım adım. Sonra bir türlü seçtiğim temayı kurup siteyi açamadım. Aradan yine aylar geçti her gün ajandamda görüp eksi koyduğum blog işlerini ajandamdan çıkardım sonunda böylece kurtulmuş oldum gibi oldu ama nafile kaçsam da bunu gerçekleştirme istediğimi hiç bastıramadım. Sonra bir gün dedim yazılarım için konular bulayım oturdum araştırdım derken yine yarım bırakılmış bir işlem daha. Böyle oyalanmalar içinde tam bir seneyi geride bırakmışım bugün. Ama olsun hiçbir zaman geç değil diyerek oturdum klavyenin başına. Bu sefer başarabilirim ve inşallah tek seferlik bir hevesle de yazılıp bırakılmış olmaz. Elimdeki bütün yarım kalan işleri alıp bu yazıyı yayınladıktan sonra toparlayacağım kendime söz veriyorum.
Bu süreçte çok iyi öğrendim ki, çok kolay gibi görünen olayların arkasında ne büyük bir emek ve hazırlık olduğunu o işi yapmak için niyet edip de bir türlü yapamadığı zaman anlıyor insan. Hayatta hiçbir şeyin kolay olmadığını ve hiçbir başarının tesadüfen o kişinin başına gelmediğini fark ediyor. Bazen de demek ki bunu yeterince istemedim ki yapamadım deyip artık o hayale ya da hedefe elveda diyor. Demem o ki mutlaka yeni yılda veya eylülde ya da sizin için seneyi ikiye ayıran herhangi bir zamanda kendinize 1 yıl sonrası için ne yapmak istediklerinizi yazın ve 1 yıl sonra mutlaka bakın hangileri olmuş hangilerinden vazgeçmişsiniz hangilerini hala istediğiniz halde hiç çaba harcamamışsınız. İşte biz aslında tüm bu olanların tamamıyız ve bu gelişimi değişimi gözlemlemek bizi en çok ilerleten şeylerden biri. Şimdi burada o kâğıdı sakladığı ve benimle paylaştığı için eşime teşekkür ediyorum, orada da yazdığım gibi iyi ki var o olmasa şu an da hayallerime bu kadar yakın olamazdım bana hep güvendiği kendimi gerçekleştirmemde bana ışık olduğu ve hayallerime ortak olduğu için kendisine tekrar teşekkür ediyorum.
Nasıl bir yazıyla bu bloğu açacağımı, neler yapacağımı ne diyeceğimi o kadar bilmiyordum ki. Şimdi yine onun ilhamıyla işte buradayım ve kendime mükemmel olmak zorunda değilsin sadece çabalamak ve vazgeçmemek zorundasın diyor ve ilk yazımı yayına açıyorum. Benim için hayallerimi gerçekleştirdiğim ve yenilerini edindiğim bir yıl olur inşallah. Yazıyı okuyacaklara da faydası olması dileğiyle.
Elimizden gelenin en iyisini yaptığımız ve her koşulda umutla kaldığımız bir yıl olsun
